Με την τυχαία συλλογή Γανοδέρματος, ο ποιοτικός έλεγχός του γίνεται αδύνατος

GANODERMA LUCIDUM ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Με την τυχαία συλλογή Γανοδέρματος, ο ποιοτικός έλεγχός του γίνεται αδύνατος.
Το άγριο Γανόδερμα είναι εξαιρετικά σπάνιο και πολύ δύσκολο στη συλλογή. Ακόμη και αν κάποιος το βρει κατά τύχη, είναι σχεδόν αδύνατο να είναι δραστικό, εξαιτίας της ωρίμανσής του.

Οι υφές του περιέχουν τη μέγιστη ποσότητα θρεπτικών συστατικών ακριβώς κατά τη 18η  μέρα. Αφού προβάλλει το μανιτάρι, δεν είναι εδώδιμο.  Η υφή του είναι πολύ σκληρή, σχεδόν ξυλώδης, ενώ  ο λάθος τρόπος παρασκευής και κατανάλωσής του μπορεί να είναι ακόμα και τοξικός!

Το μανιτάρι ωριμάζει την 90η ημέρα της ζωής του. Μετά από αυτό το σημείο, απελευθερώνει τα πολύτιμα σπόριά του και γίνεται άχρηστο.
Το 1970, ο Yukio Naoi, τεχνικός του Foodstuff Scientific Recearch Institute του Πανεπιστημίου του Κιότο, στην Ιαπωνία, ανακάλυψε μια μέθοδο καλλιέργειας που ονόμασε «Μέθοδο Καλλιέργειας με Διαχωρισμό Σπορίων».

Αυτή η μέθοδος εισήχθη στην Κίνα το 1975. Εφόσον οι κλιματικές και οι εδαφικές συνθήκες  εκεί είναι ιδανικές, αυτή η τεχνική άρχισε να γίνεται ευρέως αποδεκτή.

Η επιστημονική κοινότητα άρχισε να έχει τη δυνατότητα  να παρακολουθεί σε ελεγχόμενο περιβάλλον τον κύκλο ζωής του Γανοδέρματος και να διερευνά το γιατί  η παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική το χρησιμοποιεί με επιτυχία εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια.